فروردین سال ١٣٢١ را نیما با سرودن سه شعر به پایان برد: یکی از این سرودهها شعر "خرمنها" بود که آن را با مایه گرفتن از ترجمهی مسعود فرزاد از شعر "بیا، ای شاعر!" (سرودهی شاعر انگلیسی "کلاف") که در روزنامهی "ایران" منتشر شده بود، سرود...
الهامگیری و تأثیرپذیری نیما از شاعران دیگر، به ویژه شاعران خارجی، موضوعی گیرا برای پژوهش است. روشن است که در این باره جز با گمانهزنی نمیتوان چیزی بیان کرد و ابراز نظر قطعی امکانپذیر نیست...
دکتر شفیعی کدکنی، در نوشتهای "کفر"گویانه دربارهی نیما یوشیج، در بخشی از "کفر"گوییهایش نوشته: ... و بگذارید این کفر دیگر را هم همینجا بگویم که به نظر من بخش اصلی و محوری "ارزش احساسات" هم ترجمهی آزاد و "بفهمی نفهمی" از یک کتاب فرانسوی است ...
نیما علاقهی خاصی به نامهنگاری داشت و عادت هم داشت که از نامههایی که مینوشت، رونویسی کند و رونوشتی هم برای خودش نگهدارد تا به عنوان متنی خودنوشته و مستند، بیانگر حال و روزش و طرز فکرش در زمان نوشتن نامه و آنچه بر او میگذشته و ...