درخت عشق
1399/5/25

در چهار کیلومتری شمال خاور کوچصفهانِ رشت دهی‌ست خوش آب و هوا، با شالیزارهای سرسبز، به نام گیلوا. سر یک دوراهی نزدیک ده که یک راهش به ده و راه دیگرش به جنگل می‌رود، درخت تنومند بالابلندی‌ست دوشاخه که شاخه‌های ستبرش چنان به هم چسبیده‌اند که اگر از فاصله سه چهار متری به آن نگاه کنی متوجه دوشاخه بودنش نمی‌شوی...


برای رومینای ناکام
1399/5/25

ای دختری که قلب تو پر بود از امید
دردا که داس جهل گلوی تو را برید
داس تعصبات کهن‌سال و دیرپا
داسی نماد کهنه‌ی بی‌رحمی و جفا.
...


فرهنگ از دید احمد کسروی
1399/5/25

در دوران معاصر، نخستین اندیشمند ایرانی که در یک جزوه‌ی حدود پنجاه صفحه‌ای به موضوع فرهنگ پرداخته و تعریف خود را از فرهنگ و دیدگاه انتقادی خود را از آن‌چه به نام فرهنگ در جامعه شناخته و آموخته می‌شده، به تفصیل بیان کرده، احمد کسروی است...


سیاوش عزیز
1399/4/18

یاد دلگشای تو، سیاوش عزیز
شب‌چراغ خاطر من است
شب‌چراغ قلب بی‌امان و سخت در نبرد با سیاهی شبانه‌ام
چهره‌ی همیشه خنده بر لبت نمی‌رود ز خاطرم
...


چهارپایان شعر نیمایوشج
1399/4/18

نیما شاعری طبیعت‌دوست و طبیعت‌گرا بود و سالها و فصلها و ماههای زیادی از عمرش، به خصوص در دوره‌ی نوجوانی، در دل طبیعت یوش و روستاهای پیرامون آن، و در جنگل و کوه‌پایه و بیشه و دشت و صحرا و درکناره‌ی رودخانه یا لب چشمه گذشته بود و با طبیعت انس و الفتی تمام، قوی و ناگسستنی داشت...


خودکشی
1399/4/18

از حیاط می‌آم بیرون. درو می‌بندم. تا یه ربع دیگه همه چی برای همیشه تموم می‌شه. تمومِ تموم. نباید اینقدر دست دست می‌کردم. باید تو اون ده سالی که آمریکا بودم قال قضیه رو می‌کندم. تو همون ده سالی که تو اون سوراخ موش بوگندو، تو زیرزمین اون خراب شده، تو جهنم سر کردم. تنهای تنها. بی‌پشت و پناه. آخه اسم اونم زندگی بود؟...


دو سرو خمره‌ای
1399/3/16

فرهاد، پسرعمه‌ی مادرم، بچه‌فنی‌ست، ورودی سال چهل‌ویک، دایی همسرش هم استاد گنجه‌ای مشهور بود- صاحب‌امتیاز مجله‌ی فکاهی باباشمل،استاد گروه مکانیک دانشکده فنی و رئیس دانشکده بعد از مهندس ریاضی، بین سالهای چهل‌ودو تا چهل‌وچهار. یک روز که با فرهاد نشسته بودیم و...


دیدار با شاعران
1399/3/15

رهگذر بودم و می‌رفتم آرام آرام
به سفر
سفری رازآگین
در دیاران خیال
از دیاری به دیاری دیگر
...


"فرهنگ" در ادبیات ایران
1399/3/15

واژه‌ی فرهنگ از دو بخش "فر" و "هنگ" تشکیل شده است. "فر" یا "فرا" ریشه در اوستا دارد و به معنای "پیش" است. در زبان پارسی به عنوان پیش‌وند، در ساختمان تعدادی از اسم‌ها و صفتها و فعلها شرکت دارد، از جمله فرزند، فرزانه، فرارسیدن، فرارفتن، فراخواندن، فرمودن، فرستادن، فرهیختن، فرهیخته، فرستاده، فرموده، و...


عقاب نیمایوشیج و عقاب خانلری
1399/2/12

عقاب در شعر پارسی جایگاه و جولانگاه هزارساله دارد، از روزگار دقیقی و فردوسی، در سده‌ی چهارم خورشیدی، تا روزگار لاهوتی و پروین اعتصامی، در سده‌ی چهاردهم خورشیدی، شاعران فراوانی در شعر خود از عقاب نام برده و به او اشاره کرده‌اند، از جمله دقیقی، فردوسی، اسدی، منوچهری، فرخی، ناصرخسرو، مسعود سعد و...


صفحات: |1| |2| |3| |4| |5| |6| |7| |8| |9| |10| |11| |12| |13| |14| |15| |16| |17| |18| |19| |20| |21| |22| |23| |24| |25| |26| |27| |28| |29| |30| |31| |32| |33|
نقل آثار این وبسایت تنها به صورت لینک مستقیم مجاز است. / طراحی و اجرا: طراحی سایت وبنا