پیرمرد همرهم که خسته می‌نمود
و صدای غم‌نشسته‌اش نشان دل‌شکستگی‌ش بود
در مسیر دنج پرسه‌های بامدادی همیشگی‌مان
یک دم ایستاد و تکیه داد بر عصای زردرنگ کهنه‌اش
بعد چهره‌ی تکیده‌اش پر از نشانه‌های درد شد
و ...

نیایش‌گاه ورهرام، خانه‌ای در سمت جنوبی و تقریبن در وسط خیابان شیبانی است. خیابان شیبانی یکی از خیابان‌های فرعی نزدیک دو خانه‌مان، در کوچه‌ی دکتر عنایت- در سال‌های بین ۱۳۳۳تا ۱۳۷۵- بود و من در سال‌های نوجوانی و جوانی زیاد در این خیابان رفت و آمد می‌کردم و در نتیجه خیلی از جلوی این نیایش‌گاه رد می‌‌شدم...

امیرمختار که دوستان نزدیکش امیر صدایش می‌کردند و دوستان صمیمیترش که باهاش شوخی داشتند، «امیر مخ‌دار» صدایش می‌کردند و وقتی از دستش لجشان می‌گرفت یا عصبانی می‌شدند «امیر بی‌مخ» صدایش می‌کردند، و واقعن هم گاهی وقتها که شور می‌گرفتش و دچار هیجانات آنی می‌شد، از فرط جسارت بی‌مخ می‌شد...

وقتی پرنده، در آن عصر بلند كسالت‌بار، در آسمان خاكستری‌رنگ شهرك دل‌مرده‌ی ما شروع به پرواز كرد، همه با چشمهای گرد شده از تحير، و انگشت تعجب بر گوشه‌ی لب، سرهای به زير افتاده‌ی خود را  بلند كردند و مات و مبهوت غرق در تماشای آن موجود شگفت‌انگيز شدند.
...

در میان پرندگان ناافسانه‌ای شعر نیما یوشیج، توکا محبوبترین پرنده برای نیما است. او پرنده‌ای‌ست خوش‌نوا که بیشتر از دیگر پرندگان در آفریده‌های خیال نیما حضور یافته است. توکای ایرانی از پرندگان خوشنوایی است که بیشتر در گیلان و مازندران یافت می‌شود و به دو دسته تقسیم می‌شود...

پس از گذشت سالهای سال، هنوز هم که هنوز است، هروقت تریو پیانوی اپوس پنجاه چایکفسکی را گوش می‌کنم، که زیاد هم گوش می‌کنم، حتمن یاد گروه تریوپیانوی آیدا- روبن- روبیک می‌افتم و آن نوازندگان جوان پرشور و آن عصر پنج‌شنبه‌ی دهم ماه مهر که این قطعه‌ی پر از افسون را در سالن منزل دکتر هاتف اجرا کردند و ...

مادر نیما یوشیج طوبا مفتاح بود. او نوه‌ی حکیم نوری، با لقبهای "ناظم‌الاطباء" و "حکیم موزی"، شاعر و فیلسوف و نویسنده‌ی دوره‌ی قاجار بود. خانواده‌ی مادری نیما خانواده‌ای زمیندار و ثروتمند بودند، هم‌چنین خانواده‌ای اهل فرهنگ و شعر و ادب و اندیشه و حکمت بودند و پزشکی در این خانواده سابقه‌ی طولانی داشت...

نغمه‌ی بهار دل‌نشین
با صدای دلکش بنان
برده بود نرم نرم
خاطر غبار غم نشسته‌ی مرا
...