عشق تلخ‌طعم و ناکام نیمای جوان به صفورای زیباروی چادرنشین، آن چابک‌سوار طناز و افسونگر، دخت نازنین و دلربای رییس ایل کوشکک، بود که او را به راه شعر و شاعری کشاند و از او شاعری پراحساس و سرشار از عاطفه ساخت. این عشق که در آغاز شیرین و دل‌نشین بود و با وعده‌های شیرین و قول و قرارهای افسونگرانه شروع شده بود، خیلی زود با شکست و ناکامی و حرمان، بدفرجام به پایان رسید و...

امیرمختار که دوستان نزدیکش امیر صدایش می‌کردند و دوستان صمیمیترش که باهاش شوخی داشتند، «امیر مخ‌دار» صدایش می‌کردند و وقتی از دستش لجشان می‌گرفت یا عصبانی می‌شدند «امیر بی‌مخ» صدایش می‌کردند، و واقعن هم گاهی وقتها که شور می‌گرفتش و دچار هیجانات آنی می‌شد، از فرط جسارت بی‌مخ می‌شد...

در میان پرندگان ناافسانه‌ای شعر نیما یوشیج، توکا محبوبترین پرنده برای نیما است. او پرنده‌ای‌ست خوش‌نوا که بیشتر از دیگر پرندگان در آفریده‌های خیال نیما حضور یافته است. توکای ایرانی از پرندگان خوشنوایی است که بیشتر در گیلان و مازندران یافت می‌شود و به دو دسته تقسیم می‌شود...

مادر نیما یوشیج طوبا مفتاح بود. او نوه‌ی حکیم نوری، با لقبهای "ناظم‌الاطباء" و "حکیم موزی"، شاعر و فیلسوف و نویسنده‌ی دوره‌ی قاجار بود. خانواده‌ی مادری نیما خانواده‌ای زمیندار و ثروتمند بودند، هم‌چنین خانواده‌ای اهل فرهنگ و شعر و ادب و اندیشه و حکمت بودند و پزشکی در این خانواده سابقه‌ی طولانی داشت...

در میان سروده‌های نیما یوشیچ- چه آنها که دارای قالبهای سنتی کهن چون قطعه، غزل، قصیده و مثنوی (غیر از رباعی) هستند و چه آنهایی که قالبهای جدیدتری چون مسمط و نومسمط و ترکیب‌بند و ترجیع‌بند و قالبهای ترکیبی نوساخته‌ی دیگر دارند و چه سروده‌هایش در قالب موزون آزاد- نشانه‌هایی خیلی کم‌یاب و نادر از عشق و عاشقی و سخن از نگار دلبند می‌توان دید...

با آن‌که نیما یوشیج در خانواده‌ای زاده و بزرگ شد و پرورش یافت که پدر خانواده اهل موزیک بود و تار می‌نواخت و به دختر دومش- ناکتا- هم نواختن تار را آموخته بود، و به این موضوع، نیما در نامه‌ای به برادرش اشاره کرده و نوشته:خیلی رقت‌انگیز است وقتی که خواهر کوچک من تار می‌زند و دوتایی (منظور نیما از «دوتایی»، مادرش و خواهر دومش- ناکتا- است) اشعار محزون مشرقی را می‌خوانند...

در پاییز سال ١٨٨٩ دکتر آنتون چخوف نوشتن یک نمایش‌نامه‌ی کمدی چهارپرده‌ای را به پایان برد و نام آن را "غول جنگلی" گذاشت. این نمایش نخستین بار در دسامبر همین سال در تئاتری در مسکو اجرا شد. نام این نمایش‌نامه در زبان فارسی "دیو درختزار" هم ترجمه شده ولی "غول جنگلی" از هر جهت عنوان مناسبتر و گویاتری برای این نمایش است...

نمایش نامه‌ی چهارپرده‌ای بعدی دکتر آنتون چخوف، کمدی "ایوانف" بود. این نمایش‌نامه را دکتر آنتون چخوف در اکتبر سال ١٨٨٧ (درحالی‌که بیست‌وهفت ساله بود) به پایان رساند. نخستین اجراهای کمدی "ایوانف" در مسکو (در نوامبر ١٨٨٧) و سپس در پتربورگ با پذیرش گرم و پرشوری که چخوف انتظارش را داشت، روبه‌رو نشد و ...

دیوارها در شهر شعرهای نیما یوشیج جایی استوار دارند و در هر کوچه و خیابانی، و در هر کوی و برزنی از زیستگاه شعرش با دیواری بلند یا کوتاه، و محکم یا سست روبه‌روییم: دیوارها واقعی- دیوارهای مجازی و دیوارهای استعاره‌ای، دیوارهای محکم و بالابلند قابل اعتمادی که پناه‌بخش و امن‌گاه‌اند...

دکتر آنتون چخوف به سبب این که پزشک بود و به موضوع پزشکی و پزشکان و آن‌چه به آنها مربوط می‌شد، دلبستگی ویژه‌ای داشت و با آنها از نزدیک و به خوبی آشنا بود، در تعداد زیادی از نمایش‌نامه‌ها و داستان‌هایش پزشک حضور دارد و در بعضی از آن‌ها پزشکی که حضور دارد، کاراکتر اصلی یا یکی از دو کاراکتر اصلی رودررو و در چالش با هم است...