نمی‌دانم به چه علت این باور نادرست به وجود آمده که شعر زنده‌یاد جعفر کوش‌آبادی در درجه‌ی اول تحت تأثیر شعر زنده‌یاد سیاوش کسرایی بوده و کوش‌آبادی در شاخه‌ای از شعر معاصر فارسی قرار دارد که کسرایی سرشاخه‌ی آن است. به عنوان نمونه، در یادداشتی که کامیار عابدی پس از درگذشت جعفر کوش‌آبادی نوشته و توسط بخش ادبیات خبرگزاری ایسنا منتشر شده، چنین می‌خوانیم...

شب تاریک حاکم بر شعر نیما شبی پر از مکر و افسون و فریب است، شبی‌ست بدخواه که تاریکیهایش یأس‌انگیز است و سایه‌هایش وهمناک و حتا بعضی از روشناییهایش هم فریبنده و گم‌راه کننده است، شبی‌ست سیاه کار و اشباع شده از انواع ترفندها و نیرنگها که می‌کوشد رهروان راه صبح‌دم را سرگردان و مأیوس کند و از پیگیری راه روشنایی راستین بازدارد...

شعرهای اجتماعی شفیعی کدکنی که بخش اصلی شعرهایش را تشکیل می‌دهند، چهار وجه چشمگیر دارند. وجه نخست آن، توصیف افشاگرانه‌ی جامعه‌‌ی شاعر است و افشای سیاهیها و تباهیهای حاکم بر آن. وجه دوم، توصیف جامعه‌ی آرمانی و ایده‌آلی‌ست که شاعر آرزوی تحقق یافتنش را دارد و چشم امید به آمدنش دوخته است...

جنون همانندپنداری خود با شخصیتهای خیالی و قهرمانان آثار تخیلی از مؤثرترین شکلهای جذاب جنون بود که در ابتدای سده‌ی هفدهم میلادی با انتشار جلد اول رمان دوجلدی "دن کیشوت"، نوشته‌ی میگل دو سروانتس ساودرا (1616-1547) وارد دنیای ادبیات شد و تا سده‌ی هجدهم در دنیای ادبیات حضوری چشم‌گیر و اثرگذار داشت. سروانتس با خلق "دن کیشوت" تصویر ادبی این شخصیت را استادانه ترسیم کرد و...

کاراترین ابزار حافظ در جدل با زاهدان و ناصحان و واعظان و دیگر سوداگران بازار "زهد ریایی"، ابزار تقدیرگرایی بوده. این ریاکاران متظاهر حافظ را سرزنش می‌کردند که چرا رندی می‌کند، چرا می می‌نوشد، چرا عشق می‌ورزد و کام می‌جوید و چرا دوستدار عیش و عشرت است...

 حمید مصدق در دهم بهمن ماه سال 1318 خورشیدی در شهرضا- از شهرهای استان اصفهان- زاده شد و کار سرودن شعر را از اواخر دهه‌ی سی شروع کرد. او از همان آغاز راه شعر نیمایی را برگزید و تا آخر عمر به این راه وفادار ماند و جز حدود بیست غزل و چند شعر کلاسیک دیگر، بقیه‌ی شعرهایش که شامل بیش از ۱۳۰ شعر کوتاه و چهار منظومه‌ی بلند می‌شوند، همگی نیمایی‌اند...

 استعاره (Metaphor)، نماد (Symbol) و استوره (Myth) در ایجاد زبان شعری نقشی تعیین کننده دارند. گرایش امروزی به شیوه‌ی ویژه‌ی کاربرد زبان در شعر (شیوه‌ای که به واسطه‌ی روشهای خود برای ارائه‌ی یک رشته اشاره‌ها با تأثیرهای متقابل، با کاربرد ساده‌ی واژه‌ها در بیان مطالب که در زبان و فهم عادی وجود دارد، متفاوت است) به توجهی عمیقتر به کاربرد استعاره و نماد در زبان شعری منجر شده و...

بررسی شعر از چند مسیر با روانشناسی ارتباط پیدا می‌کند. یکی از این مسیرها روانشناسی مستقیم شاعر است. در این مسیر تحلیلگر شعر می‌کوشد تا با بررسی متن شعر و تفسیر و تأویل آن، ویژگیهای روانی شاعر و  مختصات شخصیتی‌اش را بررسی کند و از وضعیت ذهنی و حالت روانی او- هم به طور عام (در طول عمر) و هم به طور خاص (در لحظه‌ی آفرینش شعر)- اطلاعاتی به‌دست آورد و ...

امروزه با جمع‌بندی هرآن‌چه در تعریف شعر از گذشته تا حال نوشته شده، باید شعر را در موجزترین بیان، چنین تعریف کرد: شعر کلامی‌ست شورانگیز. شعر کلامی‌ست که با قدرت شگفت‌انگیزش شنونده یا خواننده‌اش را به هیجان می‌آورد، در او شور می‌آفریند و با ایجاد غلیان و تلاطم و جوشش در ذهن او، انرژی معنایی‌اش را- یعنی انرژی فکری، عاطفی و حسی نهفته در خود را- به او القا و منتقل می‌کند و ...