حمید مصدق در دهم بهمن ماه سال 1318 خورشیدی در شهرضا- از شهرهای استان اصفهان- زاده شد و کار سرودن شعر را از اواخر دهه‌ی سی شروع کرد. او از همان آغاز راه شعر نیمایی را برگزید و تا آخر عمر به این راه وفادار ماند و جز حدود بیست غزل و چند شعر کلاسیک دیگر، بقیه‌ی شعرهایش که شامل بیش از ۱۳۰ شعر کوتاه و چهار منظومه‌ی بلند می‌شوند، همگی نیمایی‌اند...

 استعاره (Metaphor)، نماد (Symbol) و استوره (Myth) در ایجاد زبان شعری نقشی تعیین کننده دارند. گرایش امروزی به شیوه‌ی ویژه‌ی کاربرد زبان در شعر (شیوه‌ای که به واسطه‌ی روشهای خود برای ارائه‌ی یک رشته اشاره‌ها با تأثیرهای متقابل، با کاربرد ساده‌ی واژه‌ها در بیان مطالب که در زبان و فهم عادی وجود دارد، متفاوت است) به توجهی عمیقتر به کاربرد استعاره و نماد در زبان شعری منجر شده و...

بررسی شعر از چند مسیر با روانشناسی ارتباط پیدا می‌کند. یکی از این مسیرها روانشناسی مستقیم شاعر است. در این مسیر تحلیلگر شعر می‌کوشد تا با بررسی متن شعر و تفسیر و تأویل آن، ویژگیهای روانی شاعر و  مختصات شخصیتی‌اش را بررسی کند و از وضعیت ذهنی و حالت روانی او- هم به طور عام (در طول عمر) و هم به طور خاص (در لحظه‌ی آفرینش شعر)- اطلاعاتی به‌دست آورد و ...

امروزه با جمع‌بندی هرآن‌چه در تعریف شعر از گذشته تا حال نوشته شده، باید شعر را در موجزترین بیان، چنین تعریف کرد: شعر کلامی‌ست شورانگیز. شعر کلامی‌ست که با قدرت شگفت‌انگیزش شنونده یا خواننده‌اش را به هیجان می‌آورد، در او شور می‌آفریند و با ایجاد غلیان و تلاطم و جوشش در ذهن او، انرژی معنایی‌اش را- یعنی انرژی فکری، عاطفی و حسی نهفته در خود را- به او القا و منتقل می‌کند و ...

در بین شاعران معاصر صمیمی‌ترین رفاقت را سیاوش کسرایی (کولی) و امیرهوشنگ ابتهاج (سایه) داشتند و برای چهل و چند سال یارانی یک‌رنگ بودند و همراهانی هم‌دل و هم‌فکر و رفیقانی دل‌بند و هم‌وند. کولی در پنجم اسفند سال 1305 در هشت بهشت اصفهان زاده شد. سایه در 6 اسفند 1306 در رشت زاده شد. بنابراین کولی یک سال از سایه بزرگتر بود...

 نصرت رحمانی در سال ۱۳۰۸ در تهران به دنیا آمد. او نخستین کتاب شعرش "کوچ" را در سال ۱۳۳۳ منتشر کرد. پس از آن در سال ۱۳۳۴ دومین کتاب شعرش "کویر" را انتشار داد. سومین کتاب شعرش "ترمه" نام داشت و در سال ۱۳۳۶ چاپ شد. اغلب شعرهای این سه کتاب دوبیتی پیوسته‌هایی بودند که چشم‌اندازی رئالیستی- ناتورالیستی با رنگ‌آمیزی تند رمانتیک داشتند...

فریدون مشیری شاعری‌ست دوستدار نور و مهر، بیزار از ظلمت و کین. شعرهایش سرشاراند از ستایش روشنایی و مهربانی و نکوهش تاریکی و نفرت. در این بررسی به نمونه‌هایی از دهها شعر او که در آنها نور و مهر را ستوده و ظلمت و کین را نکوهیده، نگاهی گذرا می‌کنم...

 امیرهوشنگ ابتهاج (سایه) در طول ۶۵ سال شاعری‌اش شعرهای بهاری فراوانی سروده و در آنها یا از بهار سخن گفته یا با بهار درد دل یا رازونیاز کرده و خطاب به بهار سخن گفته و مجموعه‌ی شعرهایش سرشار است از نشانه‌های بهاری، از باغ و بوستان و گلستان و گلبن و گلشن و گلهایی چون بنفشه و ارغوان و سوسن و نسترن و یاسمن و گل سرخ و سوری و سنبل و شقایق و لاله...

یکی از نتیجه‌هایی که از مرور حدود ۶۰ شعر نیمایی امیرهوشنگ ابتهاج (سایه) حاصل می‌شود این است که این شعرها از نظر نگاه به جهان و زندگی و مناسبات و روابط و پدیده‌هایشان، به شدت گرفتار بند سنت و محدود به چارچوب زندگی سنتی و کهن هستند و تقریباً هیچ نشانی از زندگی شهری امروزی و پدیده‌ها و عنصرهای مدرن آن در شعر نیمایی سایه دیده نمی‌شود...

مهدی اخوان‌ثالث در طول سالهای شاعری‌اش افزون بر غزلهایی که در قالب کلاسیک سروده، هشت غزل هم در قالب غیر کلاسیک سروده و آنها را با عددهای یک تا هشت شماره‌گذاری کرده است. غزل 1 دارای قالب نوکلاسیک چهارپاره است و هفت غزل بعدی قالب شعر آزاد نیمایی دارند...