رابیندرانات تاگور دوران کودکی سختی را پشت سر گذاشته بود. او کوچکترین فرزند خانواده‌ای پرجمعیت بود، خانواده‌ای بزرگ که به دلیل کثرت جمعیت فرصت نداشت که توجه ویژه‌ای نسبت به فرزندان خردسالش داشته باشد. به همین دلیل بیشتر دوران کودکی او به جای آن‌که در آغوش مادر یا در کنار پدر بگذرد، در تنهایی خیال‌انگیزی گذشت که ...

هرمان هسه سفر به شرق را در سال 1932 و در سن پنجاه‌وپنج‌سالگی آفرید. پیش از آن، او مشهورترین آثار ادبی‌اش را خلق کرده و رمانهایی چون "پتر کامن تسیند"، "روسهالد"، "دمیان"، "گرگ بیابان"، "نارسیس و گلدموند"، هم‌چنین داستانهای بلند مشهوری چون "گرترود"، "کنولپ"، "واپسین تابستان کلینگزور"، "کلاین و واگنر" را منتشر کرده بود...

آشنایی با شرق و عشق به شرق در هرمان هسه سابقه‌ای بس طولانی داشت و او از کودکی با این آشنایی و عشق پرورده شده و بار آمده، و سرشار بود از شور و شوق سفر به شرق، و سر در آوردن از رازورمزهای شگفت‌انگیز و باورنکردنی مشرق زمین. مادرش دختر یک مبلغ مذهبی بود که در "تالاجری" هندوستان به دنیا آمده بود...

سفر به شرق سفری‌ست برای گذر کردن از پیچ‌وخم‌های تردید و تشوش، و بن‌بست‌ها و بی‌راهه‌های بی‌اعتمادی و بدگمانی، به سوی آزادراه بی‌انتهای یقین و ایمان. در تمام طول سفر این دو گرایش متناقض، در ره‌پویان سالک و ره‌جویان مسافر، در حال ستیزه‌ای سخت و کشمکشی هولناک است...

لیدیا میزینووا آنتون چخوف را عاشقانه دوست داشت و در آتش اشتیاق دیدار و مصاحبتش می‌سوخت ولی چخوف ماهها از لیدیا دور و فراری بود. او هشت ماه در سیبری و جزیره‌ی ساخالین و ساحلهای آسیا به سر برد. بعد از بازگشت به پترزبورگ رفت و یک ماه آن‌جا ماند. بعد به ایتالیا و فرانسه رفت. بعد از برگشت به ویلایی در شهرک آلکسین در ساحل رود "اوکا" رفت و مدتی آن‌جا ماند...

ثابت شده که آنتون چخوف سه شخصیت اصلی نمایش "مرغ دریایی"- نینا زارچنایا، بوریس تریگورین و کنستانتین ترپلف-  را با الهام از شخصیتهای واقعی خلق کرده. نینا زارچنایا را با الهام از شخصیت دوست صمیمی خواهرش و خودش، لیدیا میزینووا؛ و بوریس تریگورین را با الهام از شخصیت نویسنده‌ی نامدار آن زمان، ایگناتی پوتاپنکو، به وجود آورده و در سیمای کنستانتین ترپلوف خودش را در نظر داشته...

 والتر بنیامین از نقادان نامدار و از نظریه‌پردازان ادبی بزرگ آلمان و اروپا در نیمه‌ی نخست سده‌ی بیستم میلادی بود. هانا آرنت او را از یکی از چند منتقد بزرگ دوران خود و نثرش را هم‌پای بنیان اندیشه‌اش، نادره رویدادی شگفت‌انگیز می‌دانست. تئودور آدورنو راز روش نبوغ‌آمیز او را در کشف ناسازگارها و یافتن عناصر ناخوانا و ناهمگون نهان در قلب هر چیز خوانا و درک همخوانیهای ناخوانده می‌فهمید...

 هانری لویی برگسن- فیلسوف شهودگرای فرانسوی در انتهای سده نوزدهم و نیمه‌ی نخست سده بیستم- در اثر مشهورش- پژوهش درباره‌ی بخشندگان مستقیم خودآگاهی- که در ایران با عنوان "زمان و اراده‌ی آزاد" ترجمه شده، و در فصل نخست آن، با عنوان "شدت حالات نفسانی"، به موضوعهای گوناگونی هم‌چون احساسها، عاطفه‌ها، هیجانها و مرتبه‌های آنها و کمّی بودن یا کیفی بودن مفهوم شدت و ضعف در آنها و دلایل این شدت و ضعف پرداخته...

به نظر اومبرتو اکو بین دانش زیبایی‌شناسی در هر دوره‌ی مشخص تاریخی و دیگر واقعیتهای اجتماعی آن دوره، به ویژه جنبه‌های گوناگون تمدن و فرهنگش، ارتباطی تنگاتنگ و همبستگی متقابل معناداری وجود دارد که آنها را در پیوندی ناگسستنی قرار می‌دهد، و در این پیوند پیچیده و همه‌جانبه، به برهم‌کنش دوسویه وامی‌دارد...

در رمان "جزیره‌ی روز پیشین"، اومبرتو اکو، از زبان "سن ساون" و در قالب گفت‌وگو با "روبرتو دو لا گریو"- شخصیت اصلی رمان- درباره‌ی ویژگیهای رمان، به گسترش نظریه ادبی‌اش پرداخته و روش‌شناسی ادبی‌اش را درباره‌ی رمان با بیانی طنزآمیز طرح کرده است. چکیده‌ی ایده‌های او درباره‌ی ویژگیهای بنیادی رمان چنین است...