شعر کلامی‌ست که با قدرت شگفت‌انگیزش شنونده یا خواننده‌اش را به هیجان می‌آورد، در او شور می‌آفریند و با ایجاد غلیان و تلاطم و جوشش در ذهن او، انرژی معنایی‌اش را- یعنی انرژی فکری، عاطفی و حسی نهفته در خود را- به او القا و منتقل می‌کند و در او جوششی فکری و شوری عاطفی- حسی برمی‌انگیزد...

زنده‌یاد سیاوش کسرایی از دوران جوانی دلبستگی ویژه‌ای به داستانها و شخصیتهای استوره‌ای- حماسی و شاهنامه داشت. او دو شاهکار منظوم استوره‌ای سروده- "آرش کمان‌گیر" و "مهره‌ی سرخ"- هم‌چنین دو شعر دیگر سروده که موضوعش به داستانهای استوره‌ای و شاهنامه اختصاص دارد...

حافظ در میدان زندگی اجتماعی دوستان و دشمنانی داشته، دوستانی که موافق و هم‌راهش بوده‌اند و دشمنانی که مخالف و سد راهش بوده‌اند. مخالفان حافظ را به دو دسته‌ی کلی می‌شود تقسیم کرد: دسته‌ی اول- مخالفانی با اسم و رسم مشخص و هویت اجتماعی معین که دشمنی‌شان با حافظ و دشمنی حافظ با آنها به سبب همین هویت اجتماعی و رفتارها و کردارهای ناشی از آن بوده، مانند...

 علی اسفندیاری (نیما یوشیج) از میرمحمدحسین بهجت تبریزی (شهریار) 9 سال بزرگتر بود. او در آبان 1276 در یوش- از روستاهای تابع نور مازندران- زاده شد. شهریار در شهریور 1285 در تبریز متولد شد. نیما در سال 1288، هنگامی که دوازده ساله بود، با خانواده‌اش به تهران آمد و در این شهر ساکن شد. در تهران به دبستان رفت و...

 برای ایرانیان چندهزارسال پیش، همانند سایر قومهای شرقی جهان باستان، عدد هفت عددی رازآگین، آسمانی و ستودنی بود. علت این موضوع هم وجود بعضی از پدیده‌های طبیعی است که به این عدد ربط داشته‌اند. مهمترین پدیده‌ی طبیعی که عدد هفت را برای ایرانیان چندهزارسال پیش رازآگین و ستودنی می‌کرد، پدیده‌ی تجزیه‌ی نور خورشید به هفت رنگ- به ویژه هنگام تشکیل رنگین‌کمان پس از بارش باران و باز شدن ابرها در آسمان- بود.

فرخ تمیمی در ۱۱ بهمن سال ۱۳۱۲ در نیشابور زاده شد. از دوران تحصیل در دبیرستان شروع به سرودن شعرهایی در قالب چهارپاره با درون‌مایه‌ی ناسیونالیستی کرد. پس از چند سال به سرودن شعر نیمایی رو آورد و شعرهای زیبایی در قالب نیمایی سرود. زبان متشخص تمیمی او را در شاخه‌ی شاعران مدرنیست نیمایی قرار داده است...

 بوسه از رابطه‌های تماسی خیلی قوی، جذاب، لطیف و پراحساس برای حافظ بوده- رابطه‌ای سرشار از حس و شور و عاطفه. او مشتاق بوسیدن دلدارش بوده و میلی مفرط به بوس و کنار و در آغوش کشیدن و بوسیدن لب، گونه، سینه و شانه (یا به قول حافظ: بر و دوش) و غبغب یارش داشته. افسوس که با وجود این‌که در بازی بوس و کنار چنان قانع بوده که ...

 شعر جعفر کوش‌آبادی سرشار از حضور زندگی است. او در شعرهای متعددی از زندگی سخن گفته و برداشت خود از آن را در قالب تصویرهای بدیع و شاعرانه ترسیم کرده است. این تصویرها اغلب رنگی روشن دارند و ناشی از دیدی امیدوار و خوش‌بین اند ولی گاهی هم مأیوسانه و تیره هستند. وقتی او در مقام شاعری دارای جهان‌بینی، با امیدواری و خوش‌بینی به زندگی نگاه می‌کند...

 شعر زنده‌یاد کوش‌آبادی برخلاف تصور نادرستی که درباره‌ی آن وجود دارد، نه شعر سلاح است، نه شعر چریکی و نه شعر پرخاشگر و خشونت‌طلب، بلکه شعر مبارزه‌ی مسالمت‌آمیز جمعی است، بر مبنای گفت‌وگو و روشنگری. در واقع سلاح او برای مبارزه در راه آزادی، عدالت، پیش‌رفت، رفاه و انسانیت، بحث است و گفتار و استدلال و اقناع...

نمی‌دانم به چه علت این باور نادرست به وجود آمده که شعر زنده‌یاد جعفر کوش‌آبادی در درجه‌ی اول تحت تأثیر شعر زنده‌یاد سیاوش کسرایی بوده و کوش‌آبادی در شاخه‌ای از شعر معاصر فارسی قرار دارد که کسرایی سرشاخه‌ی آن است. به عنوان نمونه، در یادداشتی که کامیار عابدی پس از درگذشت جعفر کوش‌آبادی نوشته و توسط بخش ادبیات خبرگزاری ایسنا منتشر شده، چنین می‌خوانیم...