لذت زیبایی هنگامی به کمال دریافت می‌شود که در دریافت آن دیگران را هم با خود شریک کنیم. اگر با نگاه یک دوست به چیزی زیبا بنگریم، زیبایی‌اش چند برابر بیشتر خواهد نمود.

 لذت زیبایی هنگامی به کمال دریافت می‌شود که طعم تلخ و ناگوار زشتی را چشیده و از زهر مرگ‌بارش تا آستانه‌ی مرگ پیش رفته باشیم.

 لذت زیبایی هنگامی به کمال دریافت می‌شود که ما هم در آفریده شدن آن سهمی هرچند کوچک و ناچیز داشته و پاره‌ای از وجودمان را در آن به یادگار گذاشته باشیم.

 لذت زیبایی هنگامی به کمال دریافت می‌شود که در زیبایی جاودانه و به هم پیوسته و ناگسسته‌ی هستی جایی خالی مانده باشد و کمبودی و نقصانی به این یکپارچگی به هم پیوسته آسیب رسانده باشد و آن لذت، این کمبود را رفع و آن جای خالی را پر کند.

بهمن 1382

نظرات شما (0)