|
ای تازه بهار! غنچه‌بارانم کن
در فصل شکفتگی گل‌افشانم کن
خشکید درخت جانم از هجرانت
بازآ و دگرباره شکوفانم کن.
ای تازه‌‌بهار! موسم شادی باش
سرچشمه‌ی سرسبزی و آبادی باش
زندان زمستان دلمان را خون کرد
تو مژده‌ی روزگار آزادی باش.
ای روح بهار در نگاهت رقصان
لبخند شکوفه بر لبانت خندان
با خنده‌ی شاداب و بشارت‌بخشت
از سلطه‌ی اندوه دلم را برهان
ای صبح بهار از تو سرشار از گل
از عشق تو سرمست تغزل بلبل
لب‌ریز کن از عطر سمن جان مرا
در فصل ملال خنده کن چون سنبل
فروردین نود و پنج
|
