رها کن مرا، ای دو دستت نسیم نوازش!
رها کن مرا، ای نگاهت افقهای آبی خواهش!
رها کن مرا، ای صدای تو در جویبار عطش شور شارش!
رها کن مرا تا شوم در مسیر رهایی اندیشه جاری
چنان ابرهای سبکبار.
رها کن مرا تا کنم در بلندای بیمرز احساس پرواز
چو پروانهی نرمرفتار...
دی 91
|