وقتی میان شما و جهان نزاعی درمیگیرد و کشمکشی رخ میدهد، همواره بکوشید تا جانب جهان را بگیرید و او را یاری دهید، زیرا همآورد شما هرچه زورمندتر و پرنیروتر باشد مبارزه با او جانانهتر و لذتبخشتر است. از ضعیف شکست خوردن ننگآور است، بر او چیره شدن هم افتخاری ندارد، پس بکوشید همیشه با حریفان قدرقدرت دست و پنجه نرم کنید، در این صورت شکست و پیروزی شما هر دو افتخارآفرین و مایهی سرافرازی و مباهات است، از این رو همواره در مبارزه با جهان، او را یاری دهید و جانبش را بگیرید تا حریفی هرچه توانمندتر داشته باشید.
در نزاع ما و جهان، حق همیشه با جهان نیست همانگونه که حق همیشه با ما نیست.
در نزاع ما و جهان، نه آن که قویتر است پیروز است و نه آن که برحقتر است. پیروز اوست که فرصتطلبتر و زرنگتر است.
در نزاع ما و جهان، همچون نزاع هر جزء با کل خویش، جزء و کل هردو دگرگون میشوند، اگرچه دگرگونی کل نامشهود بماند و دگرگونی جزء به نابودیاش بیانجامد.
در نزاع ما و جهان، جهان ما را با خویش همآهنگ میسازد، و اگر نتواند به طور موقت هم که شده صدایمان را خفه میکند و ما را از سر راهش برمیدارد.
در نزاع ما و جهان، پیروزی مطلق معنایی ندارد، هرکدام پیروز شویم در پیروزی خود، راه بر پیروزی همآوردمان هموار کردهایم.
در نزاع ما و جهان، به جای آنکه به فکر پیروزی بر جهان باشیم، به فکر این باشیم که شکست نخوریم، و برای آنکه شکست نخوریم باید برحق باشیم و گامی از جهان در مسیر تکاملش پیشتر.
در نزاع ما و جهان، پیروز حقیقی جهان است، چرا که حتا اگر ما هم بر جهان پیروز شویم، به عنوان بخشی کوچک از جهان، او را به پیروزی رسانیدهایم.
مهر 1382
|