انگار همین دیروز بود . بعد از سیستمهای کنترل غیر خطی دکتر جبه دار در سال 1355 درس "پژوهشهای عملیاتی" را در دوره فوق لیسانس برق قدرت دانشکده فنی با دکتر کارولوکس گذرندانم . درسی که تا سالها پس از آن کمتر کسی در جامعه علمی آن زمان با مفاهیم ، ارزش و کاربرد آن آشنا بود . این نوآوری "کارو" بعدها به مدلهای عاطفی و منطق فازی رسید که بازهم فراتر از زمان محیط علمی او بود . او همیشه عمیق و پیش تاز و متواضع بود .چهره خندان و دوست داشتنی و عشق او به کار و آموزش مرا شیفته شخصیت او کرد . این احساس و رابطه خوب تا کنون در من باقی مانده است و یاد و خاطره او برای من از آن احساسهایی است که به جهان ما ارزش زیستن میدهد ....او استادی بود که راه زندگی و انسان بودن را می آموخت ... یادش گرامی

ممنون همایون جان که با نوشته ات خاطره ی مرا کامل کردی و از این دانشمند به معنی واقعی کلمه و استاد بزرگوار به نیکی یاد کردی. یاد نیکش ماندگار.