سلام جناب عاطف راد. نمونه هایی که از کلام بزرگان در باب شورانگیزی شعر آورده اید خود گواهی است بر این که شعر نوشته ای نیست جز اینکه به هنگام خوانش شور نشاط و انقلاب در روح به وجود اورد و اینگونه نمی شود مگراینکه ابزاری قوی مانند وزن و موسیقی در اختیار شعر باشد تاثیر شورانگیزی شعر تا جایی است که به قول شما افلاطون از ان به عنوان حربه ای قوی برای راه ندادن شعرا به آرمان شهر خود داشته باشد . و جاودانیاد اخوان بزرگ در " درخت معرفت" چه زیبا جواب ایشان را داده اند : شهر افلاطون ابله دیده تا پس کوچه هایش/ گشته وز آن باز گشتم می کند خمرش خمارت /ما غلامانیم و شاعر ، در فنون جنگ ماهر / سنگ چون اردنگ می سازیم ای ابله نثارت . پاینده باشید