نظرات

 

راثی پور
1392/3/1
سلام استاد اولا عذر خواهی بابت اینکه نتوانستم این مقاله زیبا را در شماره جدید بگذارم و بجایش مقاله سایه و کولی شما را گذاشتم.دوم اینکه وقت خواهم گذاشت تا آن را کامل بخوانم و در شماره ای دیگر مورد استفاده قرار دهم. اما دو خواهش از شما داشتم. نخست اینکه در این نشریه کمبود سرمقاله مناسب محسوس است.اگر گاها زحمت سرمقاله نوشتن را متقبل شوید بسیار ممنون خواهم شد. دوم اینکه نوشتن پرونده برای شعر زلال در جای خود تجربه ای بود خوب.چرا این پرونده را در مورد شعر حجم و غزل پست مدرن و شعر منثور و موج نو ادامه ندهیم.البته اگر حوصله و وقت شما اقتضا کند منتظر جوابتان می مانم


مهدی عاطف‌راد
1392/3/1
آقای راثی پور گرامی، درود بر شما. نیازی به عذرخواهی نیست. متأسفانه به دلیل گرفتاریهای مختلف مقاله زودتر از این آماده نشد. شما هم چند روز زودتر از موعد سیولیشه را منتشر کردید، در نتیجه به این شماره نرسید. اشکالی هم ندارد. باشد برای فرصت دیگر. در مورد نوشتن سرمقاله مخالفتی ندارم و حاضرم هر شماره که خواستید آن را تهیه کنم. تهیه‌ی پرونده برای جریانهای دیگر شعر معاصر هم ایده‌ی خوبی است البته همان‌طور که می‌دانید کار ساده‌ای نیست ولی هر چند شماره یکبار می‌شود به یکی از این جریانها پرداخت. دو شماره‌ی قبلش هم می‌توانید اعلان کنید که در سیولیشه‌ی دو ماه بعد برای فلان جریان می‌خواهیم پرونده‌ای تهیه و منتشر کنیم. هرکس مطلب یا نقدی دارد می‌تواند ظرف یک ماه مطلبش را ارسال کند. من هم در حد توانم حاضر به همکاری هستم. در مورد شعری که این شماره از من گذاشتید هم نظری داشتم و آن اینکه به نظرم زیاد مناسب سیولیشه نیست. اگر قبل از انتشار نظرم را می‌خواستید با انتشار آن مخالفت می‌کردم چون این شعر را در واقع من برای صفحه‌ی فیسبوکم در روز تولدم گفتم و آنجا گذاشتم و بیشتر یک قطعه‌ی طنزآمیز فیسبوکی بود و اگرچه آن را در سایتم هم گذاشته‌ام ولی به عنوان یک شعر جدی به آن نگاه نمی‌کنم. به هر حال حالا که گذشته ولی خواهش می‌کنم برای شماره‌های آینده اگر شعری از من برگزیدید پیش از انتشار نظرم را جویا شوید تا با توافق شعر منتشر شود. برایتان آرزوی موفقیت دارم. یکی دو روزی است که می‌خواهم در سیولیشه برای بعضی از مطالب نظر بگذارم ولی متأسفانه به علت کندی بیش از حد سرعت اینترنت صفحه‌ی نظرها باز نمی‌شود. بنابراین منتظر فرصت مناسبم تا این صفحه باز شود و هم انتشار شماره‌ی جدید را تبریک بگویم و هم نظرم را درباره‌ی بعضی از مطالب مطرح کنم. فعلا از این فرصت استفاده می‌کنم و انتشار شماره‌ی جدید سیولیشه را به شما تبریک می‌گویم و برایتان در راه دشواری که پیش رو دارید موفقیت و تعالی آرزو می‌کنم.


راثی پور
1392/3/1
سلام مجدد استاد.ممنون از حسن نظرتان نسبت به سیولیشه و اینکه هر شعرتان را مناسب برای سیولیشه نمی دانید .این نهایت لطف شماست .برای اینکه نظرتان تامین شود این توضیح را پای شعرتان می نویسم شعری طنز آمیز به مناسبت روز تولدم


راثی پور
1392/3/2
سلام مجدد استاد از زحمت وافری که در نگاشتن این مقاله زیب کردید بی نهایت متشکرم.بررسی دقیق و موشکافانه ایست که جای کار دیگری را نمی گذارد و حق مطلب را در مورد این شاعر فقید ادا می کند.از شما چه پنهان که در ایام جوانی با توجه به روحیه مذهبی و متشرعی که داشتم همیشه در برابر سیاوش کسرائی جبهه می گرفتم و چندان علاقه ای به خواندن آثارش نداشتم.البته گذشت زمان کمی در افکارم تعدیل ایجاد کرده است.من این منظومه را گمانم سال 78 از یک دستفروشی که کتابهای افست شده می فروخت خریدم و سالها در کنج کتابخانه ام بدون اینکه به آنکه به آن مراجعه کنم مانده بود تا چند وقت پیش به تفنن نگاهی به آن انداختم و بعضی نکان به ذهنم آمد که ذکر آن خالی از لطف نیست. نخست اینکه همان طور که فرمودید این شعر یکی از کارهای زمان پختگی شاعر است و به قول معروف یکی از آخرین شعله های برکشیده از شور و شعور شاعر است لذا در بند بندش قدرت و تسلط کلامی موج می زند.دوم اینکه اعتقاد دارم بدلیل ارائه شعر در زمان و مکن نامناسب ظلم بزرگی به این اثر شده و در حقیقت این شعر شهید شده است.درست مثل همان بلائی که سر مجموعه سواحلی اخوان ثالث آمد و پس از مرگ شاعر منتشر شد و چندان که مناسب بود نتوانست در جامعه ادبی بازتاب یابد.زبان آرکائیک با توجه به حکایت شهنامه در این شعر خوب نشسته است و مصنوعی نمی نماید. د مورد سطر های بلند نیز همان طور که فرمودید از وزن خارج نشده استو زحافات مفاعیل و فاعلات را ادامه داده است مثا اخوان در سطر معروف ای لولیان مست به ایام کرده پشت به خیام کرده روی اما در مجموع اگر بخواهیم در مورد سیاوش کسرائی نظر دهم باید خدمتتان عارض شوم که سیاوش کسرائی یکی از شاعر ترین پیروان نیما بوده از حیث تخیل و تصویر سازی و حتی بدعتهای زبانی از بسیاری از هم سلکانش سر تر بوده متاسفانه بال و پر تخیل او در قید و بند آرمانهای مرامی و ایدئولوژیکی مجال پرواز در اثیر را نیافت. یادش گرامی باد


نسیم
1392/3/3
با سلام و عرض ادب. مقاله‌ی خیلی خوبی بود و ازش بهره فراوان بردم. مرسی و ممنون. آیا بر این شعر نقد دیگری نوشته شده؟


مهدی عاطف‌راد
1392/3/3
نسیم گرامی، ممنون از لطفتان. نقد منتشر شده‌ی جدی من ندیده‌ام ولی یکی از دوستان نقدی مفصل نوشته که هنوز منتشر نشده.


مهدی عاطف‌راد
1392/3/3
آقای راثی پور گرامی، با درود. سپاس که مطلب را خواندید و خوشحالم که آن را پسندیدید. به نظر من سیاوش کسرایی پیگیرترین و وفادارترین شاعر نیمایی‌ست و این را در مقاله‌ای که با همین عنوان نوشته‌ام و در سایتم هم هست نشان داده‌ام. سیاوش کسرایی علاوه بر اینکه شاعری گرانقدر بود انسانی بسیار شریف و خوش‌قلب و مهربان هم بود و در من که چند سالی شاگردش بودم و با او آشنایی نزدیک داشتم خاطره‌ی بسیار خوبی به یادگار گذاشته، به طوری که یکی از چند انسان عزیزی‌ست که وقتی بهشان فکر می‌کنم احساس خیلی خوبی پیدا می‌کنم. شعرش هم به نظر من شعر خیلی خوبی است و من شعرش را به شعر دوستان شاعرش- مانند سایه و زهری و مشیری- ترجیح می‌دهم. مهره‌ی سرخ هم به نظر من یکی از شاهکارهای اوست و با شما موافقم که مهجور مانده و ارزش و مقامش به درستی شناخته نشده است...


mit ra
1392/3/8
اثربسیار جالب و خواندنی بود نکته های کاربردی و ارزنده ای رو شامل میشه ممنون موفق باشین و سلامت


مهدی عاطف‌راد
1392/3/8
میترای گرامی سپاس از لطفتان و با آرزوی شادکامی.


راثی پور
1392/3/13
سلام مجدد خدمت استاد عزیز. خدمتتان عارضم که با توجه به تعطیلات پیش رو می خواستم مطالب شماره جدید را آماده کنم.اول از همه استدعا د اشتم که زحمت سر مقاله شماره جدید را شما بکشید .در ثانی کدام شعر شما را انتخاب کنم.مقاله تاملی در مهره سرخ را از هم اکنون می خواهم استفاده کنم.


مهدی عاطف‌راد
1392/3/14
آقای راثی پور گرامی، درود بر شما و با آرزوی تندرستی و شادکامی. مطلبی با عنوان "وزن شعر و ضرورت وجودی‌اش"- برای سرمقاله- و شعری با عنوان "قطار رفت" را با ایمیل برایتان ارسال خواهم کرد- ظرف چند روز آینده. امیدوارم که قابل استفاده باشند. بدرود.


راثی پور
1392/3/14
سلام مجدد بر استاد عزیز. پیشاپیش از همکاری تان سپاس گزارم


محمد جلیل مظفری
1392/3/23
سلام بر استاد عاطف راد عزیز مقاله جامع و جالب شما را خواندم و باید عرض کنم که زنده یاد سیاوش کسرایی با آثار گرانبهایی که که خود به جای گذارده اند نام خود را در تاریخ شعر معاصر ماندگار کرده و بنا به گفته جناب راثی پور عزیز که گرایشهای حذبی و فرقه ای ایشان باعث شد که انچنان که بایسته است به این بزرگمرد پرداخته نشد اما مهمترین مسئله در سروده های ایشان با توجه به گرایشهای حذبی ، این بود که شعر و زبان شیوا و حماسی این بزرگمرد هیچگاه به سمت " شعار" گرایش پیدا نکرد. از شما متشکرم که کلاس درسی را برای ما شاگردان ترتیب داده اید تا بتوانیم بیشتر و بیشتر بیاموزیم ............................. دعوتید به همدردی با بیماران مبتلا به " ام اس "


مهدی عاطف‌راد
1392/3/24
آقای محمدجلیل مظفری گرامی، درود بر شما و سپاس از این‌که مقاله‌ام را خواندید. در مورد شعاری نبودن زبان و شعر آن زنده یاد هم با شما هم‌نظرم. شادکام باشید.


.قسمت هاي ستاره دار بايد پر شوند *
  :نام*
  :ايميل*
  :وبسايت
  :نظر*