نوشته‌ی مجید نفیسی "طرح" پایان نامه‌ی دکترای او است، یعنی فقط و فقط رئوس مطالب در آن ذکر شده تا پس از تصویب هیئت استادان راهنما، طرح پیشنهادی مورد پژوهش قرار گرفته و با شرح و مدارک به صورت پایان نامه درآید. شما به جای اینکه نتیجه ی این طرح را در پایان نامه ی مجید نفیسی بخوانید، که به زبان انگلیسی در سال 1996 در آمریکا منتشر شده است، این طرح را گرفته و از آن انتظار دارید که مانند یک پایان نامه، مشروح و کامل باشد. زهی انصاف و خردبینی! اگر به جای تخطئه، درصدد فهم مطلب بودید، شاید می توانستید ازخلال این طرح با نکات بکری آشنا شوید؛ مانند اینکه تاریخ ادبیات فارسی را بر پایه ی پنج گفتمان خرد، سخن، عشق، طبیعت و خلق به ترتیب می توان طبقه بندی کرد؛ مانند اینکه ابداع ادبی نیما یوشیج از لحاظ آرمانی با بینش فلسفی « حقوق طبیعی» اندیشمندان عصر روشنگری همریشه است؛ مانند اینکه زندگی و آثار شعری نیما یوشیج را می توان به سه دوره ی رمانتیک، رئالیستی و سمبولیستی تقسیم کرد، و نظایر آن. ولی بدبختانه بررسی شما از این طرح چنان تخطئه آمیز و آخوندی ( اسکولاستیک ) است که حتا اگر هم نکته درستی در آن ذکر شده باشد، به دلیل روش مغرضانه ای که در نوشتن روش آن اتخاذ شده به کلی از چشم دور می ماند.

آقای نیما بزرگمهر

1- به جای روش نادرست استفاده از واژه‌هایی چون "تخطئه"، "تخطئه‌آمیز"، "آخوندی" و "مغرضانه" که نشان دهنده‌ی عصبیت و تعصب‌ورزی است و نشانی از منطق و استدلال و تفکر در آن نیست، درست این بود که بیان می‌کردید کدام قسمتهای بررسی انتقادی من "تخطئه امیز"، "آخوندی" و "مغرضانه" است.

2- نوشته‌ مجید نفیسی با آن‌که بنا به توضیحی که در اولش آمده طرح نامیده شده ولی به هیچ وجه ویژگیهای یک طرح را ندارد بلکه مقاله‌ی مفصلی است که درباره‌ی دهها موضوع مختلف و پراکنده و بی‌ارتباط با هم به تفصیل بحث کرده است. مشکل این نوشته این نیست که "فقط و فقط رئوس مطالب در آن ذکر شده" بلکه در سه محور اصلی زیر دچار مشکل و نقص جدی است: 1- نادرستی عنوان مقاله و ناسازگاری آن با متن مقاله 2- پرداختن تفصیلی به انواع موضوعهای مختلف پراکنده و بی‌ارتباط به هم 3- ارائه‌ی مطالب و اظهارنظرهای نادقیق و نادرست فراوان خود مجید نفیسی هم نوشته‌اش را به عنوان یک مقاله‌ی مستقل و کامل در چند سایت اینترنتی منتشر کرده و این نشان می‌دهد که این نوشته برای او مطلبی مستقل و کامل بوده، بنابراین بررسی انتقادی آن مجاز و لازم است.

3- اینکه "تاریخ ادبیات فارسی را بر پایه‌ی پنج گفتمان خرد، سخن، عشق، طبیعت و خلق می‌توان طبقه بندی کرد" نه تنها نکته‌ی بکری نیست بلکه ادعای نادرست و بی‌پایه‌ای است که فاقد پشتوانه‌ی واقعی است. درباره‌ی گفتمان "خلق" که به نوشته‌ی مجید نفیسی گفتمان اصلی شعر نیما یوشیح بعد از سال 1325 است، به تفصیل در بررسی انتقادی ام بحث کرده و نادرستی آن را ثابت کرده‌ام.

4- این موضوع که "ابداع ادبی نیما یوشیج از لحاظ آرمانی با بینش فلسفی «حقوق طبیعی» اندیشمندان عصر روشنگری هم‌ریشه است" در هیچ کجای نوشته‌ی مجید نفیسی مطرح نشده و به آن حتا اشاره‌ای هم نشده است. یکبار دیگر نوشته‌ی مجید نفیسی را با دقت بخوانید و بعد مشخص کنید که در کجای نوشته‌ی او درباره‌ی این "نکته‌ی بکر" اظهار نظر و بحث شده است.

5- درباره‌ی این موضوع هم که "آثار شعر نیما یوشیج را می‌توان به سه دوره‌ی رمانتیک، رئالیستی و سمبولیستی تقسیم کرد" در نوشته‌ی مجید نفیسی هیچ گونه توضیحی وجود ندارد و برای من عجیب است که شما در کجای نوشته‌ی او چنین "نکته‌ی بکری" دیده‌اید. اگر وجود دارد، ذکر کنید که در کدام قسمت نوشته به چنین موضوعی اشاره شده است.